tag:blogger.com,1999:blog-78920324740289267112024-03-08T07:25:03.503+02:00Sözünü Söylemeyen, Kirpi Ağacı Yalarmış...Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.comBlogger16125tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-90065310601852235302016-08-26T14:47:00.001+03:002016-08-26T15:08:17.369+03:00Bir De Baktım Yoksun - Kırmızı (Yekta Kopan)<div style="text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-8aFJny_qG1w/V8AneIEKPsI/AAAAAAAAAlI/GSV6DzvnxJI3DgBGjQ5mYOc9hYHuy0-NwCK4B/s1600/bir%2Bde%2Bbakt%25C4%25B1m%2Byoksun.jpg" imageanchor="1" style="font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;"><img border="0" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-8aFJny_qG1w/V8AneIEKPsI/AAAAAAAAAlI/GSV6DzvnxJI3DgBGjQ5mYOc9hYHuy0-NwCK4B/s400/bir%2Bde%2Bbakt%25C4%25B1m%2Byoksun.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;"><br /></span>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kahramanımız ve Ayfer, lambacı dükkanı işleten Muzaffer Köroğlu'nun, Edward Hopper'ın "Gas" tablosunun orijinal eskizini nasıl edindiğinin ilginç hikayesini dinlemeye gider. İstiklal Caddesi'nde yürümenin nasıl bir şey olduğu şu şekilde tanımlanır:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;">“Yürümeye devam ettik, tavırlı olduğumuz iki tanesi hariç önümüze gelen bütün kitapçılara girdik, birkaç dergiye baktık, Kızılderili masallarıyla ilgili bir kitap aradığını söylüyordu Ayfer kaç zamandır, Robinson’da görünce çaktırmadan alıp hediye ettim, ne kadar çok kahveci açıldığını görüp şaşırdık, hani biz çayseverdik, ne oldu böyle diye hayıflandık, Greenpeace üyesi olup olmayacağımızı soran gençlere kibarca gülümsedik, kitapçılardan-kafelerden bangır bangır yükselen birörnek şarkıyı defalarca dinledik, uzun bir cümlenin içinden geçer gibi geçtik İstiklal’den.”</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;">Muzaffer Ağbimizin eskizi edinme hikayesi ise söyle:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;">“Bahtiyar Abim, üstadın tablolarına nasıl bir tutkuyla bağlandığımı biliyordu. Berlin’de bir müzayedede bu eskizin satışa çıkacağını duyunca, keşke gelsen de görsen diye aradı. İnanır mısınız, o anda kararımı verdim. Açıkartırmaya katılmak bile yeterdi bana. Bir iki kere elimi kaldırsam, hayalimi satın alacak kadar cesur olduğumu kendime göstersem kâfiydi. En önemli sorun parayı temin etmekti. Onun için de gereken fedakârlığı yaptım. Güvercin Çıkmazı’ndaki ev hiçbir şey ifade etmiyordu benim için, sattım gitti. Üstüne bir de banka kredisi aldım. Yanlış anlamayın, eskizi alacağıma inandığımdan değil, dedim ya, ilk bir iki fiyatta elimi kaldırayım, Hopper üstada o kadar yaklaşayım, başka da bir şey istemiyorum. Koydum cebime parayı, gittim Almanya’ya. Bahtiyar Abim, radyoda çalışan bir arkadaşına benim bu tutkumdan bahsetmiş. O da bir Alman televizyoncuya gitmiş. O ona, öbürü öbürüne derken hadise başka bir hal almış. Müzayedenin olacağı gün salon kameralarla, mikrofonlarla doluydu. Herkes benimle mülakat yapmak istiyor. Benim Almancam çat-pat, Bahtiyar Abim vesilesiyle derdimi anlatıyorum. Müzayede salonunun yetkilileri, koleksiyon sahibesi hanımefendiyle tanıştırdılar. Bunlar aralarında başka dillerde bir şeyler konuştular, yan yana fotoğraflarımız çekildi, bir tantana ki sormayın gitsin. Uzatmayayım efendim, anlayacağınız, hikâyem içlerine işlemiş olacak ki her tür kolaylığı gösterdiler. Kolaylık dediysem, zamanında izlediğimiz filmlerdeki gibi, acıyıp da hediye etmediler tabii. </span><span style="font-family: inherit; line-height: 19px; white-space: pre-wrap;">Götürdüğüm bütün para kanatlandı uçtu. İstanbul’a el elde el başta döndüm. Yine de Allah’a şükür, emekli maaşı falan, kimseye muhtaç olmadan başımı sokacak bir yer buldum. Aç değilim açıkta değilim. O banka kredisi olmasaydı şu yaşımda tekrar çalışmazdım, ne yaparsınız, borcum namusumdur. Şimdi böyle söylenince yanlış anlaşılmasın, inanın hiç pişman değilim. Bir kâğıt parçasına bu kadar para verilir mi diye gülenler oldu, delirmişim gibi baktı çevremde kalan üç beş dost. Bari iyi bir fiyata okut da belini doğrult diyen densizler bile oldu. Allah sattırmasın, ölene kadar yanımda olacak bu hazine. Sonrasında da memleketimin bir müzesi alır, kıymetini bilir. En kötüsü ne biliyor musunuz? Haber yapmaya gelen gazetecilerin bazıları bile müstehzi güldüler halime. Sizce yanlış mı yapmışım Ayfer Hanım?”</span></div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-28747417294190839762015-12-28T23:52:00.000+02:002016-02-17T13:07:11.288+02:00Doctor Who - The Husbands of River Song (S09-E13)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ZubDZYcn8b8/VoGuCHfvUBI/AAAAAAAAAis/nzweddlWOZU/s1600/singin_towers.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://1.bp.blogspot.com/-ZubDZYcn8b8/VoGuCHfvUBI/AAAAAAAAAis/nzweddlWOZU/s400/singin_towers.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: justify;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="text-align: justify;">Doctor, yıllar önce River Song'a </span><span style="text-align: justify;">Darillium gezegenindeki</span><span style="text-align: justify;"> "Şarkı Söyleyen Kuleler" manzarasında bir yemek sözü verir ama her gitmeye çalıştıklarında bir aksilik olur. Sonunda bir şekilde yolları bu gezegene düşer. Ama River Song bunun onun son akşamı olduğu düşünür. Çünkü Doctor'un ona verdiği günlüğün sayfaları tükenmek üzeredir. Kulelerin manzarasında şu diyalog gerçekleşir:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Docktor: Harika görünüyorsun.</div>
<div style="text-align: justify;">
River Song: Doctor, inanılmaz görünüp görünmediğim hakkında hiç bir fikrin yok...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Saçını yerinden oynatmışsın, değil mi? (!)</div>
<div style="text-align: justify;">
- Tebrikler... En azından denediğin için teşekkürler.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Eee ne düşünüyorsun? (Sonunda o güzel manzara ile baş başadırlar) Şarkı Söyleyen Kuleler.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Müzik... Dinlesene... Ağlıyor musun? </div>
<div style="text-align: justify;">
- Hayır, sadece rüzgardan.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hiç bir şey sadece rüzgardan değildir.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Değil midir?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Mağara sisteminden esiyor ve kristal tabaka ile ahenk oluşturuyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Neden üzgünsün?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Peki sen neden üzgünsün?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Dediğim gibi günlüğüm neredeyse doldu. Endişeleniyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Endişelenme.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bizim hakkımızda hikayeler var.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Düşünmeye bile gerek yok!</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bazen bakıyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bakmamalısın.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bazılarına göre birlikte geçireceğimiz son gece Darillium'un Şarkı Söyleyen Kuleleri'nde olacakmış. Bu gerçek değildir, değil mi?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Spoilers...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bu neden sürekli buraya gelmeyi iptal ettiğini açıklardı. Şeyi hatırlıyor musun?..</div>
<div style="text-align: justify;">
- River...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Senden iki tane vardı hani...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Yapma, lütfen...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Çünkü bilmek istiyorum. Eğer bu son gecemiz ise bir yol bulmanı bekliyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Her şeyden kaçılamaz. Sonsuza kadar olmaz...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Ama sen, sensin. Her zaman bir kaçış şansı vardır. Son dakikaya kadar beklersin ve beni kurtarırsın.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Her gece bir şey için sondur. Her Noel son Noeldir.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Ama sen halledersin. Ben umudumu kaybedene kadar beklersin, her şey kaybolur ve kendini beğenmiş gülümsemenle günü kurtarırsın. Her zamanki gibi.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hayır bu sefer kurtaramam.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Zaman biter River çünkü buna mecburdur. Çünkü sonsuza kadar mutlu olmak diye bir şey yoktur. Bu, gerçek çok zor geldiği için kendimize söylediğimiz bir yalandır.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hayır Doctor, yanılıyorsun. Sonsuza kadar mutlu olmak gerçek sonsuzluktan söz etmez. Sadece zamandan bahseder. Biraz daha zaman... Ama bu senin anlayabileceğin bir şey değil, değil mi?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hmm, Kuleler hakkında ne düşünüyorsun?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Bayıldım.</div>
<div style="text-align: justify;">
- O zaman neden görmezden geliyorsun?</div>
<div style="text-align: justify;">
- Onlar beni görmezden geliyor. Tabii bir abidenin seni sevmesini bekleyemezsin...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hayır, bekleyemezsin.</div>
<div style="text-align: justify;">
<b>- Milyonlarca yıldır buradalar. Fırtınalar, seller, savaşlar, zamanlar atlattılar. Kimse müziğin nereden geldiğini tam olarak anlayamıyor. Muhtemelen tam bulundukları yer ve kuleler arasındaki uzaklıkla ilgilidir. Yerel halk bile emin değil. Herkesin tek söylediği rüzgar tam yerindeyse ve gece mükemmelse, hiç beklemediğin bir anda ama her zaman en ihtiyacın olan anda bir şarkı(SONG!) çalar.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
- Peki... Elimizdeki tek şey bu geceyse...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Ben öyle demedim.</div>
<div style="text-align: justify;">
- Darillium'da bir gece ne kadar sürer?</div>
<div style="text-align: justify;">
- 24 yıl :) </div>
<div style="text-align: justify;">
- Senden nefret ediyorum...</div>
<div style="text-align: justify;">
- Hayır etmiyorsun. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ve ikisi de sonsuza kadar mutlu yaşadı.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ve ikisi de mutlu yaşadı.</div>
<div style="text-align: justify;">
Mutlu.</div>
<br />Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-2579704176523345582015-12-08T16:41:00.001+02:002015-12-28T23:55:17.285+02:00Erken Kaybedenler - Kimi Sevsem Çıkmazı (Emrah Serbes)<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">17 yaşında, yazları sert, otoriter, eski mahkum babasının en yakın arkadaşı Dursun Amca'sının işlettiği tüpçüde çalışan, mahalleden Handan'a, onun ufak kardeşine, aynı zamanda öğretmeni de olan Handan'ın annesine aşık olan "Nurullah Bülent Berke Kamiloğlu"nun hüzünlü hikayesi...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-e3tzSaRs9-o/VmbrrZf2geI/AAAAAAAAAiY/7sHfC6kDxxM/s1600/erken%2Bkaybedenler.jpg" imageanchor="1"><img border="0" height="225" src="http://4.bp.blogspot.com/-e3tzSaRs9-o/VmbrrZf2geI/AAAAAAAAAiY/7sHfC6kDxxM/s400/erken%2Bkaybedenler.jpg" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">“Çıktım. Birahane. Sekiz bira, bir kâse fıstık. Masaya yumruk. Bağırdım, “Kâinatta yapayalnızım!” Gülenler oldu. Bana alışmışlardı, hemen kovmuyorlardı artık. Yine de hesabı ödeyip gitme vaktimin geldiğini söyledi birileri. Bardağımı kaldırdım, “Giderdim elbet,” dedim. “Giderdim dostlar! İnandığım birtakım değerler olmasaydı giderdim çoktan. Ama dehşetin dibindeyken, bütün dünya bana sırtını dönmüşken, beni hâlâ ayakta tutan şeyler var çok şükür. Bunların başında da sizler geliyorsunuz. Şu birahanede içtiğimiz fıçı biralar geliyor. Bu hain, aşağılık dünyanın gemisi batarken gururla gülümseyebilenlere ne mutlu! Ne mutlu aşkları yüzünden haysiyetlerini kaybetmeyi göze alabilen adamlara! Hepinize afiyet olsun!”</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #222222;"><span style="font-family: inherit;">Bardağı diktim. Daha beter güldüler. Hesabı ödeyip çıktım. Sağa sola tutuna tutuna eve gittim. Ertesi sabah kıraathanenin önünden geçerken babam çağırdı. Boş bir masaya oturttu beni.”</span></span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222; text-align: left;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #222222; text-align: left;">Baba: Apartmanın girişindeki lambayı sen mi kırdın Bülent?</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">Bülent: Hangisini?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Otomatik yanan, sensörlü lamba.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Hayır.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Komşu görmüş, yalan söyleme. Süpürge sapıyla kırmışsın dün gece.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">Önüme baktım.</span><br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; color: #222222;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #222222;">-Neden kırdın?</span></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">Cevap yok.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Hasta mısın evladım? Şöyle bana, neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle…</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Kırdımsa kırdım, ne olacak! Çok mu değerliymiş?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Lamba senden değerli mi evladım, lambanın amma kovayım, lamba kim? Yöneticiye de dedim. Lambanızı sikeyim, kaç paraysa veririz. Sen değerlisin benim için.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Beni görünce yanmıyordu baba.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Nasıl ya?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Görmezden geliyordu, yanmıyordu. Kaç sefer yok saydı beni.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- E beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Hadi ya! Sahiden mi?</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">- Evet. Ucuzundan takmışlar. Bizimle bir alakası yok.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: inherit;">Babama sarıldım, yıllar sonra.</span></div>
</div>
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.8px;"></span><br />
<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "arial" , sans-serif; font-size: 12.8px;">
</span>Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-11849815301415679532015-12-08T15:58:00.002+02:002015-12-08T17:06:32.859+02:00Daytripper (Güngezgini)<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">"İnsanlar her gün ölüyor... Bu her gün gazeteye ölüm ilanları yazan Brás'in aklına gelen en rahatlatıcı cümleydi. Aslında yazmasa da insanların ölmeye devam edeceğini biliyordu."</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">10 bölümde farklı şekilde, farklı zamanda, farklı mekanda ölümüne tanık olduğumuz kahramanımız Brás'ın; ölümün de aslında yaşamın bir parçası olduğunu bize anlatmaya çalıştığı bir çizgi roman Daytripper. Kimimizin her anını dolu dolu yaşamaya çalıştığı, kimimizin oradan oraya sürüklendiği bu sürecin sonu olarak gördüğü ölümün aslında her an karşımıza çıkabileceği, onu da kabullenmemiz gerektiğini anlatan bir baş yapıt.</span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EZQ7knD-gL0/VmbhgvHKjSI/AAAAAAAAAh8/CTTqnjj_ins/s1600/IMG_0227.jpg" imageanchor="1"><span style="font-family: inherit;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-EZQ7knD-gL0/VmbhgvHKjSI/AAAAAAAAAh8/CTTqnjj_ins/s1600/IMG_0227.jpg" /></span></a><br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: inherit; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit; text-align: justify;">"Hayat bir kitap gibidir oğlum, ve her kitabın bir sonu vardır. O kitabı ne kadar seversen sev, son sayfaya gelirsin ve kitap biter. Sonu olmayan bir kitap eksiktir ve kitabın sonuna vardığında, yalnızca o son kelimeleri okuduğunda kitabın ne kadar iyi olduğunu anlarsın. Gerçek gibi."</span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><span style="font-family: inherit;">-Uzun zamandır bir şey yazmıyormuşum. Umarım açığı kapatırım, özlemişim burayı.-</span></i></div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-59651463874683855292014-03-25T23:14:00.000+02:002014-03-25T23:15:47.511+02:00Doctor Who - The Pandorica Opens (S05-E12)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-hNSHhVAROX4/UzHxI6lXfLI/AAAAAAAAAWw/nu-iN0o6134/s1600/pandorica-opens.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-hNSHhVAROX4/UzHxI6lXfLI/AAAAAAAAAWw/nu-iN0o6134/s1600/pandorica-opens.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">E</span>vrenin en güçlü varlığının içinde olduğuna inanılan Pandorica Kutusu'nun; İngiltere<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">'deki </span>Salisbury Düzlüğü<span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">'nde, Stonehenge'nin altında olduğunun öğrenilmesiyle Doctor'un onlarca azılı düşmanı kutuyu ele geçirmek için ordularıyla birlikte uzay gemileriyle gök yüzünde tetikte beklemektedir. Taşların tam ortasında elinde megafon ile konuşmaya başlayan Doctor, arkadaşlara şöyle seslenir:</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/5ecycHAZtaM?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;">"Merhaba Stonehenge! Pandorica'yı kim ele geçirirse, evreni de ele geçirir. Ama kötü haber millet... Bakın burada "kim" var? Dinleyin, sizler, hepiniz etrafta vızıldayıp dikkatimi dağıtıyorsunuz. Hepiniz bir dakika durabilir misiniz? Çünkü ben konuşuyorum! Esas soru şu, Pandorica'yı kim alacak? Cevap; ben alacağım. Sıradaki soru, benden almaya kim gelecek? Hadi ama! Bana bir bakın, planım yok, desteğim yok, işe yarar bir silahım yok. Bir şey daha, kaybedecek hiç... hiç bir şeyim yok! Eğer yukarıda ki aptal gemilerinizde, aptal silahlarınızla oturuyorsanız ve Pandorica'yı bu gece almak gibi bir planlarınız varsa karşınızdakinin "kim" olduğunu unutmayın. Sizi durdurduğum her kara günü hatırlayın. Ve sonra, ve sonra akıllıca olanı yapın; önce başkasının denemesine izin verin!" - Doctor Who</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: white; line-height: 19.200000762939453px;"><br /></span></span>Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-79898516230447780972014-03-20T17:19:00.000+02:002014-03-21T15:20:45.965+02:00Dear Esther<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-EpSycsi1Gd0/Uyr4O6xzc7I/AAAAAAAAAWg/O68AcH_47G4/s1600/de_lighthouse.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-EpSycsi1Gd0/Uyr4O6xzc7I/AAAAAAAAAWg/O68AcH_47G4/s1600/de_lighthouse.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
"Birisi öldüğünde, ölmek üzereyken veya çok hastayken kalan azıcık umutlarını da kaybedince, tepeye parallel çizgiler çizip, alttaki kireç taşını açığa çıkarırlarmış. Doğru gözlerle onları anakaradan veya balıkçı teknelerinden görüp, yardım mı göndermek yoksa soyutlanmak mı gerektiğini, ve tepe yollarında kol gezen bu salgının sahipleriyle birlikte ölüp gitmesi için bir nesil beklemeniz gerektiğini bilebilirsiniz. Benim çizgilerim sadece şunun için: Bütün muhtemel kurtarıcıları körfezde tutmak. Enfeksiyon sadece etten ibaret değil." -Anlatıcı</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Garip nesnelerin, çizimlerin etrafa yayıldığı bir adada tek başınıza dolaştığınızı düşünün. Dalgaların ve rüzgarın çıkardığı seslerin yalnızlığınızı pekiştirdiği, bazen de o kulağınıza fısıldanan cümlelerin anlamını çözmeye çalıştığınız bir ada. Sevgili Esther'ın hikayesinin son durağı. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
İki saat süren, film izlemekten, oyun oynamaktan, kitap okumaktan çok farklı bir deneyim yaşatan; oyun adı altında sunulan bir şey "Dear Esther". Bir deniz fenerinde başlayıp radyo kulesinde biten, her oynayanın farklı bir anlam çıkarabileceği bir şey. Yolda gördüğünüz eşyalar, imgeler, semboller ve ara sıra bir adamın sanki mektuptan alıntıymış gibi duran cümlelerini duyarak neden orada olduğunuzu çözmeye çalıştığınız, arka planda çalan müthiş müzikler ile garip duygulara sürüklendiğiniz bir şey.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sahil kenarında eskimiş bir araba kapısı. Terkedilmiş, yıkık bir barakadaki kanlı ameliyat aletleri. Suya düştüğünüzde gözünüzün önünden geçen otoyolun ortasında kaza yapmış bir araba. Zaman zaman görünüp kaybolan insan siluetleri. Gemi yapıp suya bırakılmış mektuplar. Ve sonunda çıktığınız radyo kulesinden aşağı atlayıp, tam yere çarpacakken martı olup okyanusa doğru uçmanız. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Peki nedir burası, bunlar? Bana göre trafik kazası geçirerek komaya giren Esther'ın biliç altı. Duyduğumuz cümleler ise kocasının hastanede başucunda otururken, kendisine yazıp okuduğu mektuplardan paragraflar.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Peki neden buradayız? Çünkü Esther kaza anında arabayı kocası kullandığı için kendisini suçladığını biliyor ve onu bu pişmanlıkla bırakıp gitmek istemiyor. O yüzden bir şekilde anılarıyla bu adayı bilinç altında yaratıyor ve burada sıkışıp kalıyor.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Peki ne oluyor? Zaman geçtikçe kocasının sevimli anıları bırakıp isyan edercesine söylediği cümleler. Duvarlarda ki sanki tanrı tarafından yazılmış gibi duran "ışık sana yol gösterecek" temalı cümleler adeta artık vaktinin geldiğini anlatıyor. Ve Esther radyo kulesinden atlayarak bir martı olup adayı terk ediyor...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
...Mu acaba? Aslında gerçekten neler olduğunu hiç bir zaman bilemeyeceğiz. Biz de sadece anlayabildiğimiz kadarıyla yetineceğiz.</div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-78422161729918266742014-03-20T15:50:00.000+02:002014-03-21T15:21:00.036+02:00Beyond: Two Souls<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-FEaXT1O7yi8/Uyrxcmohv1I/AAAAAAAAAWQ/fV_eXO3u478/s1600/Beyond-Two-Souls-4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-FEaXT1O7yi8/Uyrxcmohv1I/AAAAAAAAAWQ/fV_eXO3u478/s1600/Beyond-Two-Souls-4.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<br />
"Garip bir yetenek ile doğdum ya da ne derseniz işte. Ama bu daha çok bir lanet. Hayatımı mahveden, beni bugün olduğum kişi yapan. Ucube, hata, nefret edilen..." -Jodie Holmes<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Video oyunları çok nadir insanın içine işleyen senaryolarla gelir. Genelde kaç adam öldürdüğünüzle, kaç kez başarılı zıplayış yaptığınızla sizi sevindirmeye, heyecanlandırmaya çalışırlar. "Beyond" bu standardın arasından sıyrılıp gelen nadir oyunlardan biri. Aslında tam olarak oyun denemez. "İnteraktif film" Beyond ve benzeri oyunlar için türetilmiş bir tabir. Size izin verildiği kadarıyla; hikayeyi yönlendirdiğinizi, yol ayrımında sağdan mı yoksa soldan mı gideceğinize sizin karar verdiğiniz bir film düşünün. Bir partiye gittiğinizde sizi ucube diye dışlayıp merdiven altındaki ufak odaya hapseden ergenlere cezasını vermeyi mi yoksa çekip gitmeyi mi istersiniz? Karar sizin... Tabii bunun doğuracağı sonuçlara ileride katlanmak zorunda kalacağınızı da unutmayın.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yine bir "Quaintic Dream" yapımı olan "Fahrenheit" ve "Heavy rain"i çok seven biri olarak müthiş bir heyecanla bekledim Beyond: Two Souls'u. Ön sipariş ile alıp, satışa sunulduğu ilk gün kargonun bana gelmesini beklemeden sabahın köründe gidip bürodan kendim teslim aldım. Öğlen 11'de başlayan maceramız akşam 11'de bitti. Bir solukta oynadım. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yaklaşık 12 saat oynamanın ve hikayenin etkisiyle oyun dünyasının önde gelen sitelerinin ortalama 6 puan vermesine epey sövdüm. Böyle müthiş bir oyuna nasıl bu kadar düşük puan verdiklerine anlam veremedim. Acaba ben mi bir şeyleri kaçırıyorum diye düşündüm. Hakkında bolca eleştiri, yorum okudum. Sonunda oyunu kafamda bir yere oturttum. Şöyle açıklayayım:</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kahramanımız Jodie (Ellen Page) doğuştan bir yetenek sahibi. Yanında kendisine bir şekilde bağlı olan, sadece kendisinin duyup, konuşabildiği Aiden isimli varlık ile yaşıyor. Zaman zaman çatışsalar da aralarında çok güçlü bir bağ var. Oyunda istediğimiz zaman Aiden'ı kontrol edip Jodie'ye yardım ediyoruz. Eşyaları fırlatmaktan, insanları kontrol etmeye kadar bir çok şeye müdahale edebiliyoruz. Elbette bu Jodie'yi farklı, özel yaptığı için "normal" insanlar tarafından dışlanıyor. Hikayemiz de Jodie'nin bir araştırma biriminde gözetim altında tutulmasıyla başlıyor. Burada Jodie ile araştırmacı doktorumuz Nathan (Williem Dafoe) arasında baba-kız ilişkisi oluşuyor. Kendisinin CIA'e katılmasından, sokakta dilencilik yapmaya, ıssız çöllerden kuzey kutbuna kadar uzun bir süreç geçiyor. Bin bir türlü maceraya atılıyoruz. Bir yandan da hikayenin düğümlerini çözüyoruz. Ve sonunda sizi hoşlandığınız adamdan bile kıskanan bu varlığın, Aiden'ın aslında doğumda ölen ikiz kardeşiniz olduğunu ve ruhunun bir şekilde size bağlandığını öğreniyoruz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bir kere hikaye çok güzel. Hikayeye etki edebilmek, sonuca çok farklı yollardan varmak. Bunlar son iki Quantic Dream oyunundan alışkın olup sevdiğimiz kısımlar zaten. Bununla ilgili bir örnek vermek istiyorum: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Henüz oyunun başındaki büyükelçilik bölümünde, Jodie'nin Aiden'ın yardımıyla kasadaki belgeyi okuma görevi. Eminim bir çoğunuz benim gibi Aiden ile kamerayı durdurup, şeyhin odasına gidip, kasayı açıp belgeyi okumuşsunuzdur. Biraz zahmetli ama temiz bir yol değil mi? Peki o sahnenin şöyle de oynanabileceğini biliyor muydunuz?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.youtube.com/%E2%80%A6ya&feature=youtu.be&t=23m7s">https://www.youtube.com/watch?v=SLHKd344syA&feature=youtu.be&t=23m7s</a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ben bunu görünce mal oldum. Kim bilir daha neler vardır diye oyunu tekrar oynayasım geldi. İşte bu sebepten bu oyunu aylarca heyecanla bekledim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tabii bu oyunun iyi kısımlardan biri. Kötü kısmı daha önce onlarca kez belirtilen, son iki oyundaki gibi "oynanabilirlik" kısmının ve finale etki eden karar kısımlarının zayıf olması. Pek göz ardı edilebilecek unsurlar olmadığı kesin. Ama biraz da tercih meselesi. Beni çok rahatsız ettiğini söyleyemem. Her ne kadar oyun olmaktan çıkıp filme daha çok yaklaşmış olsa da... "Otur film izle o zaman pezevenk" dediğinizi duyar gibiyim ama hikayede rol almak ve hikayeyi az da olsa şekillendirmek beni tatmin etti diyebilirim. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Yani 6 puan verenleri de 10 puan verenleri de anlıyorum. Bana yaşattığı duygular için kendisine puanım 10'dur. (Sanki seviştik)</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-78757832097547812242012-09-28T13:12:00.001+03:002012-09-28T13:13:03.289+03:00Gişe Memuru<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-WBFs6swhJHE/UGV0K18-sgI/AAAAAAAAAKo/ITeEJUjQKD8/s1600/gi%C5%9Fe+memuru.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://3.bp.blogspot.com/-WBFs6swhJHE/UGV0K18-sgI/AAAAAAAAAKo/ITeEJUjQKD8/s400/gi%C5%9Fe+memuru.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
Aslında çok etkilendiğim bir sahne değil ama filmin o sıkıcı havasını (filmin amacı zaten o rutin sıkıcılığı içimize işlemek) dağıtan yerlerden biriydi. Bir iki de vazo, kül tablası kırılaydı iyiydi. <br />
<br />
Baba: N'apıyorsun burada? N'apıyorsun burada? İşe niye gitmedin?<br />
Kenan: Geç kaldım baba.<br />
- Geç mi kaldın?<br />
- Evet baba geç kaldım...<br />
- Ulan bir tane siktiriboktan işin var ona da geç kaldın! Yapman gereken tek şey zamanında orada olmak geri zekalı herif! İşine git orada uyu. Alt tarafı oturuyorsun bütün gün olduğun yerde. Devletin parasını yiyorsun. Beceriksiz herif. Ne demek geç kaldım?!<br />
- Baba!<br />
- Bağırma lan! Bağırma bana. Babana ne biçim bağırıyorsun sen? Utanmaz Herif. Kimsin lan sen? Kimsin?<br />
- 10 ver 7 vereyim, biletini keseyim, düğmeye basayım.<br />
20 ver 16 vereyim, biletini keseyim, düğmeye basayım.<br />
50 ver 46 vereyim, biletini keseyim, düğmeye basayım.<br />
Ben buyum baba, gişe memuruyum.<br />
<br />
– Gişe Memuru, 2011Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-46875514072591669992012-09-25T15:57:00.001+03:002012-09-25T16:44:30.106+03:00Bizim Büyük Çaresizliğimiz<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-YmrGpacjigg/UGGp8d1sy-I/AAAAAAAAAJ8/fqlBeNbBOmU/s1600/bizim+b%C3%BCy%C3%BCk+%C3%A7aresizli%C4%9Fimiz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/-YmrGpacjigg/UGGp8d1sy-I/AAAAAAAAAJ8/fqlBeNbBOmU/s400/bizim+b%C3%BCy%C3%BCk+%C3%A7aresizli%C4%9Fimiz.jpg" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b>Nihal:</b> Orta 3’teydim. Okulun bahçesine bi kitap sergisi kurulmuştu. Sabah ilk ders bizim sınıf öğretmenle birlikte sergiye inmiştik. Öğretmen hepimizden bi kitap incelememizi istemişti. Sonra sergideki görevlilerden biri bana bi kitap uzattı. Böyle uzun saçlı, saçları bağlı bir üniversite öğrencisi. Öyle herkesin hoşlanacağı bi tip değildi ama yakından bakınca gözleri çok güzeldi. Dirseklerini kitaplara dayamış öne doğru eğilmiş bana verdiği kitabı anlatıyordu. Elleri de çok güzeldi. kitapları öyle değişik bi tutuşu vardı ki, böyle sayfaları çevirişi… Her tenefüs sergiye gidiyordum. Tabi onu görmek için. bana yeni bi kitap göstersin diye. Sonra son tenefüs sergiye çıktığımızda baktım toplayıp gitmişler. Kitapların üzerinde sergilendiği pinpon masaları boş, boş sandalyeler, yere düşmüş bi kaç ayraç, buruşturulmuş kağıtlar falan. Kendimi terkedilmiş gibi hissetmiştim. O beni terketmişti. Sonra sınıfa dönüp derste gizli gizli ağladım. Sonra unuttum. O duygular, düşünceler falan silindi. Ama o gün büyüdüm sanki ben. Yani öyle birdenbire büyümek zorunda kaldım. O gün…</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Aslında filmden alıntı yapılacak çok paragraf var ama ilk aklıma gelen olduğu için bu kazandı.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">– Nihal, Bizim Büyük Çaresizliğimiz, 2011</span></div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-45474269543288524452012-08-06T14:15:00.003+03:002012-09-25T16:41:05.239+03:00İşler Güçler<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="color: #666666; line-height: 18px;">Leyla ile Mecnun'un yokluğunda ilaç gibi 6 bölüm –henüz– "İşler Güçler" izledim. Çok ters bir anda böyle bir sahneyle karşılaşmam pek manidar oldu, yazmadan edemedim.</span>
</span><br />
<b style="color: #666666; line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-u0Do0x_5EAA/UGG0N419SkI/AAAAAAAAAKM/CCG3VnVa1MY/s1600/i%C5%9Fler+g%C3%BC%C3%A7ler.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://1.bp.blogspot.com/-u0Do0x_5EAA/UGG0N419SkI/AAAAAAAAAKM/CCG3VnVa1MY/s400/i%C5%9Fler+g%C3%BC%C3%A7ler.jpg" width="400" /></a></div>
<b style="color: #666666; line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<b style="color: #666666; line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"></span></b>
<span style="font-family: inherit;"><b style="color: #666666; line-height: 18px;">Murat Cemcir:</b><span style="color: #666666; line-height: 18px;"> Olay Aşkın değil Ahmetçiğim ya ben hâlâ saflığımdan gol yiyorum ya ona yanıyorum. Hacı ağabey öyle kolay değil işte ya. Ben bu hayatta çok çelme yedim Ahmet. Hem de en sevdiklerimden lan. Sıradan insanlar değil yani. Hani dönüp de böyle "N'apıyorsun lan sen n'apıyorsun lan sen!" diyemeyeceğim, kıyamayacağım insanlardı kardeşim. Ben bazen böyle kör olacak kadar çok seviyorum n'apayım. Göremiyorum ki hiç bir şeyi. Karşımdaki canavarlar gözüme o kadar sevimli gözüküyorlar ki kardeşim. Sen onlara bir de benim gözümden baksan... Oğlum ben geçen seneye kadar dünyada gerçekten kötü bir insan olabileceğine inanmazdım ya. Yemin ediyorum bak. Ama işte gözümle gördüm, ikna oldum. Sen şahitsin. İnsan işte gerçekten kötü olabiliyormuş kardeşim. Sebep sonuç ilişkisi aramana gerek yok Ahmet. Olabiliyormuş. Aga, canımızı yakarlar kardeşim kendine dikkat et bak. Bunu yaparken de o kadar büyük zevk alırlar ki var ya. Sen ben dönüp orta hakeme bakmayız bile. Niye biliyor musun? Çünkü bizim için o apaçık penaltıdır. Ama onlar oynamaya devam ederler işte. Sen tevazu yaparsın, onlar gerçek zannederler. Sen, aman efendiliğimi bozmayayım onca yaşanmışlık var dersin, onlar pısıyorsun zannederler. Dedim ya kardeşim onlar için bu sadece bir oyun ya. Ama senin benim için öyle değil ki oğlum ya. Bu bizim hayatımız bu bizim gerçeğimiz lan. Haliyle işte ben de herkese karşı önyargılıyım kardeşim. Gitti bitti işte oğlum. Etrafımda 3-5 tane adam kaldınız lan ben de o yüzden size sıkı sıkıya sarılıyorum işte. Kardeşim gözünü seveyim bak kendine dikkat et Ahmet sen benim için çok değerlisin ya yemin ediyorum bak. Kardeşim diyorum oğlum daha ne diyeyim amına koyayım ya. Takma sen de kafana böyle şeyleri ya.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">
</span></span></span>
<br />
<div>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></span></div>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;">
</span></span>
<div>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;">– Murat Cemcir, İşler Güçler, 6. Bölüm</span></span></span><br />
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span>
</span></span></div>
<span style="color: #666666;"><span style="line-height: 18px;">
</span></span></div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-70900933578980791302012-08-03T12:14:00.001+03:002014-03-20T15:03:26.327+02:00Silmarillion<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/--EbezDzn7Fc/UBuWTOrMfNI/AAAAAAAAAJU/jr9JQM4q-3o/s1600/silmarillion_303643.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/--EbezDzn7Fc/UBuWTOrMfNI/AAAAAAAAAJU/jr9JQM4q-3o/s400/silmarillion_303643.jpg" height="400" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Başlangıçta Eru, Tek olan, Elf dilinde Ilúvatar diye isimlendirilen, düşüncelerinden Ainur'u yarattı; ve onlar, onun huzurunda ulu bir Müzik yaptılar. Bu Müzik'te Dünya vücut buldu; çünkü Ilúvatar Ainur'un şarkısını görünür kılmış ve onlar da karanlığın içindeki bir ışık gibi görüntüyü izlemişlerdi. Ve aralarından çoğu, onun güzelliğinden ve görüntü içinde başlangıcı ve kıvrımlarının açılışıyla gözler önüne sergilediği tarihinden büyülendi. Bu yüzden Ilúvatar onların görüsüne Varlık verdi, onu Boşluk'un ortasında kurdu ve Gizli Ateş, Dünya'nın kalbinde yanması için gönderildi; ve ona Eä dendi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Sonra Ainur arasında onu arzulayanlar ayağa kalkarak Zaman'ın başlangıcında Dünya'ya girdiler; gördükleri görüntüyü uğraşlarıyla tamamlayıp gerçekleştirmek görevleriydi. Yeryüzü Krallığı'nı, Arda'yı, kararlaştırılan zamanda yaratana de, Elflerin ve insanların düşüncesinin ötesinde bir enginliğe sahil olan Eá diyarlarında uzun süre uğraştılar. Sonra Yeryüzü'nün giysilerine bürünüp içine indiler ve orada yerleştiler.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
– J.R.R. Tolkien, Silmarillion</div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-67722437922442311832012-07-10T17:34:00.000+03:002014-03-20T15:03:43.040+02:003 Idiots<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-20t_nFvR8-w/T_w7RTCBvXI/AAAAAAAAAI4/uDFVOcsmDGQ/s1600/joy1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-20t_nFvR8-w/T_w7RTCBvXI/AAAAAAAAAI4/uDFVOcsmDGQ/s400/joy1.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><br /></span>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit;">- Hocam. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">İzninizle, hocam.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Joy Lobo Bey!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Efendim, tören tarihini </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">öğrenebilir miyim acaba, efendim?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Niye?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Babam trende yer ayırtmak </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">istiyordu, efendim. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Köyümüzden çıkan ilk mühendis benim, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">herkes törene gelmek istiyor.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Pekâlâ, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">ara o halde babanı. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Çabuk ol, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">vaktimi alıyorsun.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Alo.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Baba, Dekan Bey seninle konuşmak istiyor.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Joy!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Bay Lobo, oğlunuz bu sene </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">mezun olamıyor.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Ne oldu, efendim?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Tüm teslim tarihlerini ihlâl etti. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Bay Lobo, çok gerçekdışı bir projesi var. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Saçma bir tür helikopter </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">yapmaya çalışıyor. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Trende yer ayırtmamanızı tavsiye ederim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Efendim, çok az kaldı, efendim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Proje ödevin hazır mı?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Bir kere bakın, efendim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Yolla, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">değerlendirmeye alırız.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Efendim, biraz daha uzatsanız süreyi...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Neden uzatayım?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Babam kalp krizi geçirdikten sonra, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">iki ay ödevlerime odaklanamadım.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Yemek yemeyi de kestin mi?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Hayır.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Banyo yapmayı kestin mi?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">O zaman neden çalışmayı kesiyorsun?</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Efendim, çok az kaldı bitmesine... </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Bir görün, efendim.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Bay Lobo! </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Pazar öğleden sonraydı, oğlum </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">trenden düşüp öldü. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Pazartesi sabah, ben gelip ders anlattım. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Bana böyle saçma bahaneler sunmayın. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Size ancak sempatimi verebilirim, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">uzatma veremem.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white;">-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="font-family: inherit;">Efendim... Bitmek üzere...</span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Joy Lobo - Give Me Some Sunshine:
</div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="http://2.gvt0.com/vi/_cEawdLlXX4/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/_cEawdLlXX4&fs=1&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="http://www.youtube.com/v/_cEawdLlXX4&fs=1&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit;">#</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: inherit;">Tüm bu hayat boyunca</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Başkasının hayatını yaşadım,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Sadece bir dakika olsun,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Kendi hayatımı yaşasam...</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Tüm bu hayat boyunca,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Başkasının hayatını yaşadım,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Sadece bir dakika olsun,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Kendi hayatımı yaşasam...</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Biraz günışığı ver bana,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Biraz yağmur.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Bir şans daha ver bana,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Büyüyeyim bu sefer istediğimce.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Biraz günışığı ver bana,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Biraz yağmur.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Bir şans daha ver bana,</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">Büyüyeyim bu sefer istediğimce.</span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: inherit;">#</span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
Ve Joy Lobo üzerindeki baskıya dayanamayıp intihar eder...
</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-IzQnPScyj5c/T_w8ANj0ZaI/AAAAAAAAAJA/AiiTeK7BrRU/s1600/iquit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-IzQnPScyj5c/T_w8ANj0ZaI/AAAAAAAAAJA/AiiTeK7BrRU/s400/iquit.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="background-color: white;"><br class="Apple-interchange-newline" />-</span><span style="background-color: white;"> </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Haberler iyi, efendim. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Ne polis ne de Joy'un babası biliyor. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Herkes bunun bir intihar </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">olduğunu sanıyor. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Raporda yazan şey: </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Ölüm Nedeni: Soluk borusuna </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">aşırı baskı uygulanması sonucu nefes alamama. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Herkes gırtlağına gelen </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">baskıdan öldüğünü sanıyor.</span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Son dört senedir beynine gelen </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">baskıya ne demeli? </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Bu, raporda yazmıyor. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Mühendisler de zekiymiş hani. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Psikolojik baskıyı ölçecek bir makine </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">icat etmediler. </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">Çünkü etselerdi, o zaman herkes bilirdi </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">bunun intihar değil, </span><span style="background-color: white; font-family: inherit;">cinayet olduğunu...</span>
</div>
<span style="background-color: white; font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: inherit;">– 3 Idiots, 2009</span>Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-28173016903350843262012-07-06T20:50:00.001+03:002012-07-06T20:51:16.256+03:00Natalie Portman...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/6VxD4WqMOmc?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
Natalie Portman'ın 9 dakika boyunca Chava Alberstein'ın "Had Gadia" şarkısı eşliğinde <span style="background-color: white;">gözyaşı döktüğü, "Free Zone"un tek güzel sahnesi. Kendisini sevme sebeplerinden sadece biri.</span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span><br />
<span style="background-color: white;"><br /></span>Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-87957613932563983102012-07-06T20:19:00.002+03:002014-03-20T15:04:02.234+02:00Behzat Ç.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-T4DhiUEQ5ZE/T_cdlY8tZHI/AAAAAAAAAHs/aF3m01lZNac/s1600/behzat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-T4DhiUEQ5ZE/T_cdlY8tZHI/AAAAAAAAAHs/aF3m01lZNac/s400/behzat.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Esra: Niye geldin?</div>
<div style="text-align: justify;">
Behzat: Sen niye ağladın?</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Geçti gitti boş ver.</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Cık cık cık. Geçmedi, gitmedi. Sen niye ağladın?</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Behzat, sen akıllı bir adamsın.</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Mm.</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Ama konu kadınlara gelince biraz salaklaşıyorsun galiba.</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Hee!</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Ben sana diyorum ki; adamlar gelip seni alacak. Gideceksin. Bu işin sonu yok. Belki senelerce tutuklu kalacaksın. Ne zaman döneceğin belli değil, senin umurunda değil. Ağladım, çünkü seninle konuşamadım. Ağladım, çünkü sen beni görmüyorsun. Ve ben seni seviyorum.</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Ben bunu bilm- bilmiyordum.</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Bilmiyorsun? Tabi nereden bileceksin? Sen ancak birisi öldüğünde duygusal yaklaşıyorsun. Senin duygu radarına girmek için illa ölmek mi lazım Behzat?</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Yok... Hay... Yapamam ben.</div>
<div style="text-align: justify;">
E: Haklısın, cesaretin olmadan ne yapacaksın ki? Hayatımda tanıdığım en korkak adamsın. Herkese meydan okuyorsun. Ama kendi duygularından korkuyorsun. Geçmişe saplanıp kalmışsın. En büyük felaketler senin başına gelmiş değil mi? En büyük acıları sen çekmişsin ben hiç bir bok bilmiyorum ki. Acı nedir bilmem, yalnızlık nedir bilmem. <i><b>Dünyanın ekseni kaydı Behzat. 12 santim yerinden oynadı sen bana 1 santim bile yaklaşmadın...</b> </i>Saplantılısın.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
B: Hıı, bak ne güzel söyledin. Saplantılıyım ben. Benden bir bok olmaz. Biz seninle hep kavga ederiz. Mutsuz oluruz biz seninle. </div>
<div style="text-align: justify;">
E: <i><b>Mutsuz olalım ne var? Biz de mutsuz oluruz. Ben seninle mutsuzluğa da varım.</b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><br /></i></div>
<div style="text-align: justify;">
Esra'nın hüzünlü, endişeli bakışlarıyla Behzat, şarabını tek dikişte bitirir. Bir an Esra ile göz göze gelir ve sabahlığından tutup kendine doğru çeker. Olaylar gelişir...<br />
<br />
– Behzat Ç. Bir Ankara Polisiyesi, 30. Bölüm</div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-3640085543625032722012-07-06T14:41:00.005+03:002014-03-20T15:04:11.537+02:00Amadeus<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-AIhZIj7DW4A/T_bO45D7dlI/AAAAAAAAAFQ/ZVr84GVp744/s1600/sarieri.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-AIhZIj7DW4A/T_bO45D7dlI/AAAAAAAAAFQ/ZVr84GVp744/s400/sarieri.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Bir sonraki ve en kasvetli operasından korkunç bir hayalet yükseldi. Sahnede, ölü kumandanın silueti duruyordu. Biliyordum. Sadece ben o korkunç hayaletin ölüler diyarından gelen Leopold olduğunu anladım. Wolfgang aslında kendi babasını oğlunu tüm dünya önünde suçlamaya çağırıyordu. Bunu izlemek dehşet verici ve harikaydı. Ve şimdi delilik içimi sarmaya başlıyordu. İkiye bölünen bir adamın deliliği. Nüfuzumu kullanarak, Don Giovanni'nin Viyana'da yalnızca beş defa sahne almasını sağladım. Ama gizlice, o beş seferin hepsine gittim. Sadece benim anlayabileceğim o müziğe tapıyordum. Orada öylece durup o buruk yaşlı adamın mezardan bile hâlâ zavallı oğluna nasıl hükmettiğini anladığımda nihayet Tanrı'yı yenmenin bir yolunu, korkunç bir yolunu buldum...</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Bay Mozart? Size bir beste sipariş etmeye geldim.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Ne bestesi?</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Bir ölüm ayini.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Ne ölüsü? Kim öldü?</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- İlahi bir duayı hak eden ama hiç alamayan bir adam.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Sen kimsin?</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Ben sadece elçiyim. Kabul ediyor musunuz? Maddi olarak tatmin edileceksiniz. Kabul ediyor musunuz?</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Evet.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">- Hızlı çalışın ve kimseye bu işten bahsetmeyin. Beni yakında tekrar göreceksiniz.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Planım öylesine basitti ki beni dehşete düşürüyordu. Önce ölüm ayinini almalı ve ardından onu öldürmeliydim. Cenazesi. Düşünsene. Bütün Viyana Katedral'de oturuyor. Mozart'ın küçük tabutu tam ortada. Sonra o sessizlikte müzik, ilahi bir müzik her yanı kuşatıyor. Muhteşem bir ölüm ayini. Wolfgang Mozart'ın ölüm ayini. Besteleyen, sadık dostu... Antonio Salieri. Bu ne yücelik. Bu ne derinlik. Bu ne tutkulu bir müzik. Sonunda Salieri'ye ilahi ilham verildi ve Tanrı dinlemeye zorlandı. Bunu durduracak gücü yok.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Sonunda bir kez olsun ben ona gülüyorum. Beni endişelendiren tek şey, gerçekten cinayet işlemekti. Biri bunu nasıl yapar? Bir insan nasıl öldürülür? Hayal edilecek bir şey. Bunu kendi ellerinle yapmak zorunda olduğun zamansa çok farklı.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">– Antonio Salieri, Amadeus, 1984</span></div>
<br />
<span class="text_exposed_show" style="color: #333333; display: inline; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; text-align: left;">
</span>Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7892032474028926711.post-42526912116076649862012-07-06T14:39:00.005+03:002014-03-20T15:04:23.163+02:00Watchmen<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-_g4Rg6F5gFk/T_bOSeq2dzI/AAAAAAAAAFI/V1QM4j-j67o/s1600/rorschach.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-_g4Rg6F5gFk/T_bOSeq2dzI/AAAAAAAAAFI/V1QM4j-j67o/s400/rorschach.jpg" height="200" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Rorschach'ın günlüğü. 16 Ekim 1985: </div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
42. Cadde: Kadın göğüsleri tüm reklam panolarını, tüm vitrinleri kaplıyor, kaldırımı kirletiyor. İsveç ve Fransız aşkı teklif edildi, Amerikan aşkı değil. Amerikan aşkı; yeşil cam şişelerdeki kola gibi... Artık yapmıyorlar. Mezarlığa giderken Moloch'un hikayesini düşündüm. Tümüyle yalan olabilir. Parmaklıklar arkasında geçirdiği on yıl boyunca tasarladığı planın parçası olabilir. Ama doğruysa ne olur? Bir adayla ilgili kafa karıştırıcı ipucu. Bir de Dr. Manhattan'la... Tehlike altında olabilir mi? Bir sürü soru. Boşver. Cevaplar yakın. Hiçbir şey çözümsüz değil. Hiç birşey umutsuz değil. Hayat devam ettikçe. Mezarlıkta, sıra sıra duran tüm beyaz haçlar, dev skor tabelasındaki küçük tebeşir izleri. Saygımı son kez, üzülmeden dile getirdim.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Edward Morgan Blake 1924'te doğdu. Kırkbeş yıllık komedyen. 1985'te yağmurda gömüldü. Bize olan bu mu? Dostlara ayıracak zamanın olmadığı, mücadeleyle dolu bir hayat ki sona erdiğinde, sadece düşmanlarımız kırmızı gül bırakıyor. Şiddet dolu hayatlar, şiddetle sona eriyor. Banknot, Siluet, Yüzbaşı Metropolis... Asla yatakta ölmüyoruz. Buna izin yok. Belki kişiliğimizdeki bir şey? Bizi biz yapan, savaşmaya ve mücadeleye yönlendiren şey hayvani bir içgüdü mü? Önemi yok. Yapmamız gerekeni yapıyoruz. Başkaları kafalarını düşkünlük ve zevkin şişkin memelerinin arasına gömüyor, analarının altında sığınacak yer ararken ciyaklayan domuzcuklar gibi ama sığınacak yer yok... ve gelecek ekspres tren gibi hızla geliyor.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Blake anladı. Ona şaka muamelesi yaptı ama anladı. Toplumdaki çatlakları ve onu bir arada tutmaya çalışan maskeli küçük adamları fark etti. Yirminci yüzyılın gerçek yüzünü gördü ve onun bir yansıması, bir parodisi olmayı seçti. Başka kimse şakayı anlamadı. Bu yüzden yalnızdı.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
Bir fıkra duymuştum. Adamın biri doktora gitmiş. Bunalımda olduğunu söylemiş. Hayat sert ve acımasız görünüyor demiş. Geleceğin silik ve belirsiz olduğu, tehditkâr bir dünyada, yapayalnız olduğunu hissettiğini söylemiş. Doktor da demiş ki "Tedavisi basit. Büyük palyaço Pagliacci bu gece gösteri yapacak. Git ve onu izle. Bu, moralini düzeltir." Adam gözyaşlarına boğulmuş. Demiş ki "Ama doktor... Ben Pagliacci'yim." Güzel fıkra. Herkes gülüyor. Davul Çalıyor. Ve perde.</div>
<div class="separator" style="clear: both;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both;">
– Rorschach, Watchmen, Bölüm 2</div>
Burakhttp://www.blogger.com/profile/09988675858785015857noreply@blogger.com0