28 Aralık 2015 Pazartesi

Doctor Who - The Husbands of River Song (S09-E13)


Doctor, yıllar önce River Song'a Darillium gezegenindeki "Şarkı Söyleyen Kuleler" manzarasında bir yemek sözü verir ama her gitmeye çalıştıklarında bir aksilik olur. Sonunda bir şekilde yolları bu gezegene düşer. Ama River Song bunun onun son akşamı olduğu düşünür. Çünkü Doctor'un ona verdiği günlüğün sayfaları tükenmek üzeredir. Kulelerin manzarasında şu diyalog gerçekleşir:

Docktor: Harika görünüyorsun.
River Song: Doctor, inanılmaz görünüp görünmediğim hakkında hiç bir fikrin yok...
- Saçını yerinden oynatmışsın, değil mi? (!)
- Tebrikler... En azından denediğin için teşekkürler.
- Eee ne düşünüyorsun? (Sonunda o güzel manzara ile baş başadırlar) Şarkı Söyleyen Kuleler.
- Müzik... Dinlesene... Ağlıyor musun? 
- Hayır, sadece rüzgardan.
- Hiç bir şey sadece rüzgardan değildir.
- Değil midir?
- Mağara sisteminden esiyor ve kristal tabaka ile ahenk oluşturuyor.
- Neden üzgünsün?
- Peki sen neden üzgünsün?
- Dediğim gibi günlüğüm neredeyse doldu. Endişeleniyorum.
- Endişelenme.
- Bizim hakkımızda hikayeler var.
- Düşünmeye bile gerek yok!
- Bazen bakıyorum.
- Bakmamalısın.
- Bazılarına göre birlikte geçireceğimiz son gece Darillium'un Şarkı Söyleyen Kuleleri'nde olacakmış. Bu gerçek değildir, değil mi?
- Spoilers...
- Bu neden sürekli buraya gelmeyi iptal ettiğini açıklardı. Şeyi hatırlıyor musun?..
- River...
- Senden iki tane vardı hani...
- Yapma, lütfen...
- Çünkü bilmek istiyorum. Eğer bu son gecemiz ise bir yol bulmanı bekliyorum.
- Her şeyden kaçılamaz. Sonsuza kadar olmaz...
- Ama sen, sensin. Her zaman bir kaçış şansı vardır. Son dakikaya kadar beklersin ve beni kurtarırsın.
- Her gece bir şey için sondur. Her Noel son Noeldir.
- Ama sen halledersin. Ben umudumu kaybedene kadar beklersin, her şey kaybolur ve kendini beğenmiş gülümsemenle günü kurtarırsın. Her zamanki gibi.
- Hayır bu sefer kurtaramam.
- Zaman biter River çünkü buna mecburdur. Çünkü sonsuza kadar mutlu olmak diye bir şey yoktur. Bu, gerçek çok zor geldiği için kendimize söylediğimiz bir yalandır.
- Hayır Doctor, yanılıyorsun. Sonsuza kadar mutlu olmak gerçek sonsuzluktan söz etmez. Sadece zamandan bahseder. Biraz daha zaman... Ama bu senin anlayabileceğin bir şey değil, değil mi?
- Hmm, Kuleler hakkında ne düşünüyorsun?
- Bayıldım.
- O zaman neden görmezden geliyorsun?
- Onlar beni görmezden geliyor. Tabii bir abidenin seni sevmesini bekleyemezsin...
- Hayır, bekleyemezsin.
- Milyonlarca yıldır buradalar. Fırtınalar, seller, savaşlar, zamanlar atlattılar. Kimse müziğin nereden geldiğini tam olarak anlayamıyor. Muhtemelen tam bulundukları yer ve kuleler arasındaki uzaklıkla ilgilidir. Yerel halk bile emin değil. Herkesin tek söylediği rüzgar tam yerindeyse ve gece mükemmelse, hiç beklemediğin bir anda ama her zaman en ihtiyacın olan anda bir şarkı(SONG!) çalar.
- Peki... Elimizdeki tek şey bu geceyse...
- Ben öyle demedim.
- Darillium'da bir gece ne kadar sürer?
- 24 yıl :) 
- Senden nefret ediyorum...
- Hayır etmiyorsun. 

Ve ikisi de sonsuza kadar mutlu yaşadı.
Ve ikisi de mutlu yaşadı.
Mutlu.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder